Za prekursora projektowania zielonych fasad budynków uważa się Patrica Blanca, francuskiego botanika, autora tzw. Muru Vegetal. To specjalna konstrukcja, która pozwala na otrzymanie efektu pionowego ogrodu.
Pierwszym budynkiem z pionowym ogrodem jest Muzeum du quai Branly w Paryżu. Kiedy patrzymy na fasadę, wydaje się, że mamy przed sobą naturalny ogród. Tymczasem całość funkcjonuje dzięki misternym rozwiązaniom inżynierskim i jest nawadniana poprzez specjalny system rurek a podłożem do wzrostu roślin nie jest ziemia, ale warstwy filcu.
Innym przykładem zielonej fasady jest budynek Consorcio Santiago Building, gdzie rośliny pną się po stalowym stelażu, a do podstawowej elewacji zamontowano wsporniki, które są podstawkami do doniczek. Dzięki temu koszty eksploatacyjne są niższe. Dodatkowo roślinność jest odpowiednio wentylowana i chłodzona.
Nowe inwestycje mieszkaniowe wykorzystujące zielone fasady budynków mają dodatkową osłonę zewnętrzną, która kontroluje przepływ powietrza i reguluje nagrzewanie się ścian. Ma to niebagatelne znaczenie przy ocenie parametrów energetycznych budynku.
Zielona fasada budynku wraz z towarzyszącym projektowi zielonym dachem jest konsekwentnym elementem koncepcji przestrzennej projektu.
Nowe mieszkania w Nowej Hucie na Osiedlu Botanika zakładają w projekcie elementy zielonych fasad. Wszystkie bloki będą miały także zielone dachy.
Sadzenie pnączy na budynkach ma wiele korzyści związanych z ekologią. Przede wszystkim poprawia mikroklimat w pobliżu budynków zmniejszając różnice temperatur. Zwiększa także korzystny bilans tlenowy w mieście dzięki zwiększonej powierzchni asymilacyjnej. Niebagatelne znaczenie ma także zatrzymywanie cząsteczek pyłów i szkodliwych substancji.
Nie można także nie wymienić korzyści technicznych, takich jak ochrona ścian tynku przed wodami opadowymi, ochrona fasady przed wiatrami, osuszanie fundamentów, izolacja akustyczna budynku a także regulacja temperatury.